zondag, 05 september 2010 01:00 |
Hem maar opgehaald en der een beetje van uit gaan dat het een beetje spanning zou zijn voor donderdag en vrijdag. Maar woensdag avond ook een beetje aan het hoesten en snotteren. Owen aan het hoesten en snotteren en papa en mama alweer pijne de buik. Vrijdag staat de scopie op de rol, waar we zo lang hebben opgewacht. Maar positief blijven en we gaan der van uit dat het vrijdag gewoon door kan gaan. Donderdag ochtend Owen was idd verkoude loop neus en beetje hoesten. Bij aankomst in het ziekenhuis werd dit alleen maar erger,hoesten,benauwd,koorts,intrekkingen noem maar op. Nee toch he zal toch niet waar zijn he, hebben we zo lang gewacht op de scopie kan hij misschien niet door gaan. Meteen kwam de arts kijken en ja die had ook wel wat twijfels of het door kon gaan, na onderzoekjes een rontgen en bloedonderzoek kwam daar uit eindelijk de uitslag. Een uitslag die we eigenlijk al wisten. Alleen werd hij nu bevestigd, de scopie van morgen gaat NIET door. Risico's zijn te groot en KNO-arts zij dat het weinig zin heeft om te gaan kijken als hij zo last heeft van zijn luchtwegen. Owen blijkt een zware luchtweginfectie te hebben,infectie of een virus. Dit betekend antibiotica, vernevelen en nog wat hulp medicijnen. Uit eindelijk besloot de oncoloog dat we wel een nacht je moesten blijven ter controle. Owen met slapen aan de monitor en en in de nacht een paar keer vernevelen. Gelukkig in de nacht geen koorts meer gehad, vernevelen heeft een goede werking. Dit betekende dat we vrijdag middag naar huis mochten met verneveling,hulpmedicijnen en een heel behandelschema. Brie heeft donderdagavond ook last gekregen van een verkoudheid en om het even helemaal compleet te maken papa ook aan de hoest en snotter. Oftewel de hele familie is besmet met het een virus/infectie die ons verkouden maakt en snotterig. Niemand kon hier iets aan doen, dit valt niet te plannen. Is alleen heel erg balen dat de scopie niet door kon gaan, als je daar zo lang naat uitkijkt en der zo veel van afhangt. We hebben het maar DIKKE SHIT genoemd en der maar geprobeerd om te lachen. Als we niet al naar het ziekenhuis moesten hadden we zeker wel moeten gaan en bellen in de situatie die der was. Maar al met al is het toch wel weer fijn om thuis tezijn, alleen erg vervelend als der niemand in huis is die ze eigen lekker fit voelt, dit komt van zelf weer.
Owen staat op het prioriteitenlijst van KNO. Donderdag de 16de gaan we het weer proberen en dan vrijdag de lang verwachten scopie. Nu maar hopen dat dit dan gaat zo als het moet gaan. Spannend is het wel weer, zeker met het huwelijk van mijn zus en zwager zaterdag de 18de.
we moeten het maar weer afwachten.
|